Op 6 april was het dan zo ver: de uiterst slopende skiffhead over 7,5 kilometer. Ditmaal startte Leontine weer in haar eigen veld, Lichte Dames Beginnelingen (LDB). Haar combipartner van Orca werd uitgewogen, dus dat was alvast de eerste tegenstandster die verslagen was. Leontine zelf was prima op gewicht met 58,7 kilo. Het zou fysiek zeker geen makkelijke opgave worden, want er stond een stevige tegenwind. Zeker voor lichte dames (en zoals Leontine ook nog in een relatief zware boot) geen gemakkelijke opgave. Eerst zou toch ruim een half uur hard gevaren moeten worden.

Het eerste stuk vanaf Ouderkerk was direct lastig, met een wind die pal tegen stond. Enkele roeisters leken snel te starten, maar al snel bleek dat Leontine niet snel zou worden bijgehaald. Na de eerste kilometer liep ze met rake klappen en rasse schreden in op haar voorgangster, een lichte dames overgangsroeister van Hemus. Na twee uiterst strakke bochten in de Hoerenbocht lag ze bij het Kalfje vlak achter haar voorgangster. Samen draaiden ze de 'racebaan' op en bleek dat Leontine toch duidelijk de snellere was. Op de racebaan, circa 800 meter, maakte ze 3 bootlengtes goed en dook ze als eerste onder de Rozenoordbrug door. Gelukkig maakte de meefietsende Maaike goed duidelijk dat ze er ook beter voorbij kon roeien vóór de Rozenoordbrug, om stuurproblemen en aanvaringen te voorkomen.

Nabij Skøll doemde de eerste achtervolgster op, toevalligerwijs van Skøll en de latere winnares van het veld LDO. Leontine wist lang voor haar te blijven, maar moest net voor de Omval plaats maken. Heel scherp stuurde ze echter haar boot in het kielzog van de Skøll-roeister, waardoor ze bijna geen seconde verloor met deze strakke stuuractie. Na de Berlage brug werd ze ingelopen door een roeister van de Amstel, de winnares van het (zware) veld DB, die ze in de laatste 800 meter echter nog prima wist bij te houden.

De coaches waren direct al zeer tevreden, zeker toen bleek dat Leontine in een tijd van 36'52,3" als 2^e was geëindigd in het Lichte Dames Beginnelingen veld, op slechts 10 seconden van de winnares, die onlangs op de winterwedstrijden nog bijna een minuut harder voer! Ook het verschil met Lenneke, vorig jaar nog anderhalve minuut, was duidelijk teruggebracht. Allemaal redenen om de Randstad Regatta over 3 weken met goed vertrouwen tegemoet te zien.

En net als de andere Okeanos-roeisters die de afgelopen weken nog op de Amstel trainden, was Leontine blij eindelijk weer terug te kunnen keren naar de eigen vertouwde Bosbaan.

Uitslag Skiffhead 2003 Dames

In het kader van de Amstelwedstrijden werd bekeken of er een Okeanos dames dubbelvier gevormd kon worden met de aanwezige scullsters. Helaas besloot Lenneke elders in te stappen, maar gelukkig werd bij Orca een lichte scullster gevonden. De boot bestond hierdoor geheel uit beginnelingenroeisters. Van slag naar boeg: Leontine Loeber, Theresa Guhr, Leonie te Loo en Meyke Schortinghuis (Orca), met als stuur Simone Krielen. Zowel op de Heineken Roei Vierkamp en de Head viel er echter één veld in te schrijven: het hoogste, Dames Senioren A. Voeg hier aan toe dat de Heineken slechts ploegen kende met minimaal 2 nieuwelingenroeisters, dan moge wel duidelijk zijn dat er weinig kans op winst zou zijn. Die waren voor de ook in het veld roeiende Olympische roeisters en oudgedienden zoals Eeke van Nes.

De aanloop naar de Heineken kenmerkte zich door diverse problemen. In de week voor de Heineken werd eerst Leonie ziek en moest helaas afhaken en daarna ook stuurvrouw Simone. Gelukkig wilde Irene, coach van Leontine, wel invallen in de ploeg en tevens wilde Helen, stuur van de dames clubacht, wel invallen als stuurvrouw. De eerste dag, zaterdag, werd de 2500m. redelijk gevaren, maar de 250m. sprint kwam er absoluut niet uit. Het resultaat was een 8^e plaats. Zondag waren zowel de resultaten als het roeien beter. Op de 750m. werd de directe concurrent, een IJssel-combi, eruit geroeid en ook op de 5000m. was het verschil met de 3 ploegen die in het klassement direct boven de Okeanos/Orca geklasseerd stonden gering. Vermeld dient te worden dat de onervaren stuurvrouw Helen 3 (afstanden) uiterst scherp stuurde en ook Anne-Karina, de stuurvrouw van de 5000m., de ploeg goed door deze lange afstand heen sleepte.

Uitslagen Heineken Roeivierkamp

Voorafgaand aan de Head of the River Amstel waren er minder problemen. Leonie en Simone waren weer beter en er werd nog een keer van tevoren getraind. Daarnaast zat de goede 5 km. van de Heineken nog vers in het geheugen. De dames waren er dus klaar voor. In alle vroegte lagen ze op zondagochtend klaar onder een heerlijk lentezonnetje. Als één-na-laatste ploeg mochten ze vertrekken, na de winnaars van de Heineken en voor de nummer 2 van de Heineken. Niet echt een ideale positie om ploegen in te halen en zeker weten ingehaald te worden door de Die Leythe ploeg met aan boord Eeke van Nes. Gelukkig bleken er ditmaal nog 2 beginnelingenploegen te zijn, welke beiden werden ingehaald tijdens de race. De één al vrij snel en de tweede in een zinderend gevecht in de laatste 500 meter van de race. De dames toonden, ondanks enkele mishalen, echter veel karakter en op karakter trokken zij ook de 2^e ploeg op achterstand, hierbij zeker gesteund door uitstekend stuurwerk van Simone. Al met al resulteerde dit in een verdienstelijke 6^e plek, als beste beginnelingenploeg. Daarnaast was ook het verschil met de ploegen direct erboven, met daarin diverse overgangsroeisters (en wellicht zelfs een enkele SA-roeister), redelijk gering. Het verschil met de eerste 2 ploegen was aanzienlijk, ruim anderhalve minuut, maar met nummer 3 bedroeg het verschil nog slechts 24 seconden. Voor een beginnelingenploeg nog niet zo slecht.

Al met al waren de coaches dan ook best tevreden over het Head/Heineken-project en onder een heerlijke lentezon werd bij Willem III nog gezellig nagesproken over de race.

Uitslag Head of the River Amstel

Uitslag Dames Head 2003

Enkele maanden geleden kon Geert-Jan helaas de Hel van het Noorden (en de ONEK idem dito) niet starten vanwege een vervelende rugblessure. In de aanloop naar de Winterwedstrijden leek dat echter geen probleem meer te vormen, maar daarentegen leverde ijs wèl een probleem op. Gelukkig was dit vlak voor de Winterwedstrijden verdwenen en kon er op een half ijsvrije Bosbaan, tussen de baggervoertuigen door manoeuvrerend, toch nog een tweetal trainingen gedraaid worden. Geen ideale voorbereiding voor een wedstrijd over 5 kilometer op de Schie te Delft, maar à la.

De zaterdag stond het SA skiffveld op het programma. Na een (relatief) wat rustige start van Geert-Jan en een snelle start van een roeier van Gyas direct achter hem, werd Geert-Jan halverwege bijgehaald door de roeier van Gyas; overigens de latere winnaar. Doorgaans wordt er dan gewoon 'over een roeier heen geroeid', maar hier ontspon zich een adembenemend gevecht. De roeier van Gyas die er voorbij wilde en Geert-Jan die hem er niet langs wilde laten. Zo voeren zij 2 kilometer naast elkaar en in de laatste kilometer moest de Gyas-roeier Geert-Jan weer laten gaan, die enkele bootlengtes wegliep. De roeier van Gyas won, in een nieuw baanrecord, en Geert-Jan eindigde op een verdienstelijke 2^e plaats in 19:08,93.

De voorbereiding van Leontine op de Winterwedstrijden stond in het teken van het afvallen tot 59 kilo (de ONEK en Ergohead mocht ze op 61,5 kilo inwegen). Dat was niet makkelijk, maar gestaag naderde de magische grens in de week voorafgaand aan de wedstrijd. Zaterdag ochtend woog zij bij het opstaan de gewenste 58,5 kilo, maar dit kwam mede doordat ze de hele nacht half ziek in bed had gelegen. Even werd overwogen om niet te starten, maar op haar eigen aandringen werd afgereisd naar Delft. Eerst maar eens inwegen en wat eten. Na de succesvolle weging en het nodige voedsel en drinken knapte ze al weer aardig op en werd er toch gestart.

De Ergohead was de 2^e lichte wedstrijd van Leontine en daar waar zij op de ONEK nog LDSA (het hoogste lichte damesveld) moest starten, kon zij ditmaal haar eigen veld starten: Lichte Dames Beginnelingen (LDB). Het gewicht was ditmaal geen enkel probleem, dit in tegenstelling tot de ONEK, want 's ochtends woog ze slechts 60,3 kilo; terwijl ze op 61,5 moest inwegen. En dat terwijl ze de dag ervoor nog overheerlijke toastjes met zalm e.d. had laten staan op het feest van ex-ploeggenootje Carolijne. Zonde.....

Na een goede beheerste start opende ze met een gemiddelde van 2:02,2, waarna plotseling het scorebord uitviel en het publiek niet goed meer kon volgen hoe het verloop van de wedstrijd was. Haar 2 tegenstanders hadden bij de laatst zichtbare meting echter reeds een duidelijke achterstand, dus het moest wel raar lopen wilde Leontine niet winnen. Hoewel Leontine het best zwaar had, was dit vanaf de kant niet echt te zien. Technisch goed roeiend voer ze een uiterst vlakke race, die met een gemiddelde van 2:02,6 eindigde in 24:31,2. Daarmee was haar eerste blik (en het eerste van Okeanos in 2003) een feit! Tevens was dit voor haar een nieuw licht PR (het oude stond op 24:35,0) en versloeg ze haar tegenstanders met een halve minuut of meer. Uiteraard zijn wij als coaches, Irene en ik, daar blij mee en het smaakt naar meer!

Uitslag Ergohead 2003     Homepage Leontine

Na het blessureleed van Geert-Jan ten tijde van de ONEK en de Hel van het Noorden, was de Ergohead een goede kans om weer eens wat te laten zien. Uiteraard schitterden de bondsroeiers weer door afwezigheid, maar was er gelukkig nog een aantal tegenstanders van formaat, zoals de Hongaarse deelnemer Akos Haller (wereldkampioen in de 2x), Merwijn Ligtenberg en de overige roeiers van den Okeanos Ouden Vier: Erik Landman, Koen van der Kooij en Stephan van Dongen. Helaas dacht Stephan daarom waarschijnlijk dat het een training van de Oude Vier betrof, want na 3 kilometer beëindigde hij zijn wedstrijd.

Na een valse start vertrok het veld en werd duidelijk dat de Hongaar Akos Haller waarschijnlijk het 'powerhouse' van de 2x vormt, want meteen nestelde hij zich fier aan kop. Met z'n 100 kilo en bovenarmen die circa 2x zo fors zijn als van de gemiddelde Nederlandse deelnemer, hamerde hij er behoorlijk op los. Geert-Jan pakte duidelijk de 2^e plek, maar kon hem verder weinig tegenspel bieden. Achter Geert-Jan onspan zich een spannende strijd tussen Merwijn Ligtenberg en Erik, welke door Merwijn werd gewonnen. Toen deze aan het eind nog in de buurt van Geert-Jan leek te komen, gooide Geert-Jan er een stevige eindsprint tegenaan en gaf hij Merwijn alsnog het nakijken.

Het optreden van Leontine tijdens de Nederlandse Kampioenschappen Indoor Roeien, voorheen de Open Nederlandse Ergometer Kampioenschappen oftewel de ONEK, zou het eerste lichte optreden worden. Hiertoe behoefte ze nog geen 59 kilo te wegen, maar lag de lat op 61,5 kilo. Vrijdagochtend gaf de weegschaal thuis echter nog 62,5 aan, dus dat zou niet makkelijk worden. Een kilo in een dag....

Zaterdagochtend in de Apollohal werd dan ook eerst proefgewogen: 61,8 kilo. Nog steeds 3 ons teveel, dus werd direct even kort geërgometerd en daarna nog even het toilet bezocht. Gelukkig bleek dit exact genoeg om de 3 ons eraf te krijgen en dus toonde de weegschaal (met enige moeite) een mooie 61,5 kilo op het scherm.

Het veld waarin Leontine moest starten was direct in het hoogste veld: LDSA, oftewel Lichte Dames Senioren A. Een klein veld van 12 deelneemsters, maar hier waren ook WK- en Olympische roeisters te vinden, zoals Marit van Eupen (overigens ex-Okeanos èn ex-Euros; welk een toeval). De race van Leontine verliep op zich best goed, met een vlak schema, maar grotendeels door het afvallen van de dag ervoor miste ze de èchte power om aan het eind nog eens goed te versnellen. Haar eindtijd van 7'51.1" leverde een 11de oftewel op-één-na-laatste plaats op, maar was wel een lichte verbetering van haar 'nul-test' begin dit seizoen.

Gezien haar forse gewichtsvermindering, waarop menig bezoeker aan Weight Watchers bijeenkomsten jaloers zou zijn, kun je haar ergometertesten eigenlijk niet meer klakkeloos te vergelijken met de afgelopen 2 jaar. Een jaar eerder op de ONEK zette zij een tijd van 7'38.9" op de klokken, maar toen woog zij 72,5 kilo, oftewel 11 kilo meer! Gelukkig zijn er manieren om desalniettemin de resultaten van afgelopen jaren te vergelijken, bijvoorbeeld met behulp van een formule van de beroemde Duitse coach Karl Adam. Geïnteresserden verwijs ik naar de homepage van Leontine waar bij de REM-resultaten een tabblad 'Grafiek 2K' is opgenomen met een uitvoerige analyse (zie Homepage Leontine).

Uitslag NK Indoor Roeien 2003

Na zijn eerste skiff-wedstrijd mocht Martijn ditmaal plaatsnemen op de iets meer vertrouwde ergometer, in het zware overgangsveld tijdens de ONEK. Hij deed dit samen met ondermeer ex-ploeggenoot Maarten en Ron. De voortekenen waren gunstig, aangezien hij in de aanloop naar de ONEK al PR's had weten te zetten op de 6K en de 1000m. De race verliep echter minder voorspoedig dan gehoopt. Na een goed begin, liet Martijn in het middenschip teveel liggen en een eindsprint kon niet verhinderen dat hij ruim boven zijn PR eindigde in 6'24,5". Tijdens de OEK kan hij zich revancheren voor deze prestatie, want een tijd onder de 6'15" moet mogelijk zijn voor hem.

Overige Okeanieden (op volgorde van veld en eindtijd):

Waar de "Hel van het Noorden" nog wel eens anders wil zijn qua weer, was het ditmaal een mooie frisse herstdag waarop in het hoge Noorden werd gestart. In alle vroegte moest er al gestart worden, temeer daar het oproeien alleen al circa anderhalf uur vergt (ruim 10 kilometer).

De week waren de voortekenen voor enkele scullers minder gunstig. Het zwaarst hierdoor getroffen werd Geert-Jan, die door een rugblessure de Hel aan zich voorbij moest laten gaan. En dat terwijl hij de week ervoor, tijdens de waterdag-trial, nog had laten zien goed bezig te zijn in de skiff. Daarnaast had Leontine in het begin van de week iets minder getraind vanwege een pijnlijke rug, maar gelukkig was zij weer op tijd klaar en uitgerust om de Hel te starten. Tenslotte had ook Theresa nog wat rugklachten, maar gelukkig weerhielden deze haar niet van starten.

Als één der eersten ging die dag Martijn het water op, met andere grootheden zoals Dirk Lippits, Gerrit-Jan Eggenkamp en tweezonders met ondermeer Gerard Egelmeers en Ydo Kleinlugtenbelt. Gelukkig waren er ook nog wat mindere goden aanwezig. In een tamelijk laag tempo, zo rond de 24, roeide Martijn de hele race in de achterste gelederen. Technisch niet volmaakt, maar toch redelijk voor zijn niveau als beginnend skiffeur, eindigde hij op de 48^e plaats in 27'07.29".

Leontine had (net als Martijn) ogenschijnlijk het nadeel dat ze achterin haar veld moest starten, met slechts 2 (ouderejaars) roeisters achter zich in haar veld en gevolgd door het lichte DSA-veld. Na een behouden eerste kilometer kwam ze steeds beter op gang. Halverwege werd ze desalniettemin bijgehaald door de latere winnares van het lichte veld, Natascha Agricola, maar toen liep het al lekker en dacht ze: "Die komt er dus gewoon niet langs!"; alsof het de gewoonste zaak van de wereld betrof. Maar een kilometer later stonden de coaches langs de kant vol verbazing te kijken naar het feit, dat Leontine nog steeds naast Agricola lag. En na vijf kilometer was dit nog steeds het geval! Slechts in de allerlaatste 100 meter wist Agricola een voorsprong van amper een bootlengte te pakken. Een prima prestatie van Leontine (om over het verschil in boot maar te zwijgen). Ondertussen roeide Lenneke daarachter naar een nette 2^e plaats in het lichte dames skiff-veld, alwaar Leontine op slechts 18 seconden van Lenneke 3^e zou zijn geworden. In haar 'eigen' veld eindigde Leontine als 29e. Ten opzichte van vorig jaar slechts 3 plaatsen winst, maar in tijd maar liefst bijna 3 minuten sneller (van 31'14,51" naar 28'20,55")!

Uitslagen Het van het Noorden 2002 (txt)

In tegenstelling tot de eerste waterdag, die vanwege storm vroegtijdig werd beëindigd, kon de tweede waterdag van Okeanos wel volledig gedraaid worden. Hoewel niet alle Okeanos-ploegen mee deden, werd er 's middags hard geroeid tijdens de trial. Voor de resultaten verwijs ik naar de onderstaande link.

Resultaten van de trial

Berichten over de periode april 2002 t/m juni 2002

Berichten over de periode september 2001 t/m maart 2002

Berichten over de periode april 2001 t/m augustus 2001

Berichten over de periode augustus 2000 t/m maart 2001

Berichten over de periode januari 2000 t/m juli 2000

Leendert Hageman